احیا کربن فعال 

برای تهیه کربن فعال چوب یا پوست گردو یا پسته یا نارگیل و نظایر آن را در حد گداختگی در حضور مقدار بسیار کمی اکسیژن می سوزانند تا بدین ترتیب هیدروکربن های آن متصاعد شوند. سپس زغال حاصل را در معرض گازهای اکسیدکننده قوی قرار می دهند تا ساختار متخلخل پیدا کند، در این صورت سطح ویژه زغال و خاصیت جذب سطحی آن افزایش می یابد. کربن فعال معمولا به سه صورت گرانول و پودر و پارچه ای ( کربن فعال چسبیده بر سطح پارچه ) به بازار عرضه شده است. قطر دانه های گرانول بزرگتر از 0/1 میلی متر و قطر دانه های پودر کوچکتر از مش 200 ( 0/075 میکرون ) می باشد. روش های احیا کربن فعال شامل موارد زیر می باشد:

• روش های حرارتی
• استفاده از حلال های شیمیایی
• اسید شویی
• اکسیداسیون شیمیایی

در روش حرارتی که بیش از سایر روش ها برای احیا کربن فعال استفاده می شود، کربن فعال مصرف شده را در دمای 650-980 درجه سانتیگراد در حضور مقدار کمی بخار آب و اکسیژن و گاز اکسیدکننده نظیر کلر حرارت می دهند، بدین ترتیب فرآیند واجذب صورت می گیرد.

عملیات احیا می تواند به طور مکرر صورت گیرد، ولی به ازای هر مرحله حدود 5-10 درصد از کربن تلف می شود، بعبارتی در صورت استفاده مجدد بایستی به نسبت فوق به کربن اضافه شود.